Citytour Hanoi

Zaterdag ging om 08:10 ging de wekker voor de citytour. Maar goed dat we het de vorige dag ‘’rustig’’ aan hadden gedaan. Toen Inge, Lieke, Ronald, Gino, Yuri, Filou en Bart om 08:45 beneden stonden, kon de city tour door Hanoi dan eindelijk gaan beginnen! Er stonden 2 lieve vrouwtjes klaar die qua lengte bij elkaar even groot als Bart waren, oke misschien een beetje overdreven, maar ze waren echt niet groot. We kregen globaal de planning te horen van de city tour, maar omdat het nog zo vroeg was kregen we hier weinig van mee. First stop bus station. We waren door de preperation week en Miss que (onze begeleidster van CSDS) al helemaal gek gemaakt voor de bus. Het kwam er op neer op een paar eenvoedige basisregels. Namelijk dat je moest moest vechten voor je plaats in de bus (elbows up!), rugtas aan de voorkant en het liefste een slot erop die zelfs Tom Cruise niet open kan krijgen. Toen de bus uiteindelijk aan kwam bleek dit reuze mee te vallen. De meesten van ons konden zelfs een plekje vinden om te zitten, wat al redelijk schaars is in Vietnam. Uiteindelijk kwamen we aan bij een museum, waarbij de verschillende etnische groepen in Vietnam werden uitgelegd. Allemaal reuze interessant, maar het enige waar wij naar konden kijken was het klokje om onze arm wat de tijd aangaf. We voelden ons verwend, maar we wilden ons ook niet slecht gedragen voor de twee enthousiaste gidsen van vandaag en dus besloten we ons beste beentje voor te zetten. Na het museum gingen we wat lunchen en hier kregen we al weer goede hoop! We zagen ons al weer zitten, pepsi in de linkerhand, noedels in de rechterhand en wat nãm (loempia) gewoon omdat het kan. Echter besloten de gidsen wat voor ons te gaan bestellen wat typisch vietnameens is. Wij weten niet wat het is met het woordje typisch, maar elke keer als we het horen blijkt het op het zachts gezegd ‘’niet heel lekker te zijn’’. De gidsen bestelde wat en daar kwamen ze aan met een soort wrap met kip, franse frietjes, een salade met stukjes vlees. Het zag er oprecht heel lekker uit. Maar zoals ze bij masterchef kunnen zeggen voor de opmaak een 9, maar voor de rest niet te vreten. De wraps waren opzicht goed te doen, maar de kok had volgens mij vandaag besloten om er voor de gein 1 kilo munt in te doen. De patat was oke, maar er zat geen zout overheen en dan houdt het al snel op voor Bart . De salade was ook niet echt wat, dus aten we met zijn allen zoveel mogelijk op, zodat het eruit zag dat we het heel lekker vonden. Na de lunch gingen we naar de oudste universiteit van Vietnam. Hier ging het plezier beginnen, want wat zag het daarbinnen mooi uit. Felle kleuren en elke bloem stond netjes. Na dit stukje cultuur gingen we een echte egg coffee halen. Ja je hoort het goed, een egg coffee! Bart had hier niet zon zin in omdat hij dacht dat er een heel ei in de koffie zou zitten, tja je weet het maar nooit. Echter was het opgeklopt eigeel in de koffie en het was echt heel lekker. Misschien voor Ronald wel het lekkerste wat hij ooit heeft gehad. Toen gingen we op weg naar ons geboekte hotel. Voor slechts 12 dollar per dag kon je daar slapen en het was een van de duurste hotels. Na het inchecken gingen we voetbal kijken in een engelse pub waar de prijzen van het bier iets duurder waren dan we verwachten, maarja mannen en voetbal. Geen speld tussen te krijgen. Daarna gingen Filou en Inge naar het hotel en bart, ronald, gino, yuri en lieke gingen nog even de stad in.
De zondag was een loze dag. We stonden vroeg op om te ontbijten in het hotel. Hier konden we onze bestelling doorgeven en dan werd het voor je gemaakt. En het was gelukkig westers eten. Pannenkoeken, omelet en broodjes. Na het ontbijt hebben we uitgecheckt en een taxi teruggepakt naar ons eigen verblijf. De rest van de zondag verliep rustig en we hebben veel geslapen. Deze week beginnen we weer aan de eerste volle week stage. Een week die weer genoeg gaat brengen.

Groetjes Bart en Ronald